شهدا به خون خود جاودانگی و به تاریخ پر فراز و نشیب بشریت اعتبار
و شرافت می بخشند، همچون نقاشان زبردستی که به رنگ های سرد و بی جان، جلوه و اعتبار
می دهند! با وجود این، شهادت تنها یک حادثه نیست،  شهادت یک "مقام" است، نقش حادثه این
است که پرده از آن مقام بر می دارد.

پس گاهی حادثه اتفاق می افتد و پرده از مقام شهادت برداشته
می شود، مانند شهدای کربلای سالار شهیدان و شهدای ایران در هشت سال دفاع مقدس.

گاهی حادثه ای اتفاق نمی افتد ولی آن مجاهد فی سبیل الله به
"مقام شهادت" دست می باید، به راستی چگونه می توان باور کرد که نبی اعظم
که بهانه خلقت و واجد تمام کمالات معنوی است، به مقام معنوی شهادت نرسیده باشد؟!

 و گاهی هم، حادثه
اتفاق می افتد ولی آن حادثه دیده ی معرکه جنگ، خونش هدر و جسم و روحش در آتش عذاب
الهی گرفتار می شود، همانند کشته شدگاه داعش سنگدل و وهابیت متحجر!

اگر سالار شهیدان در واپسین لحظات عمر و در میان معرکه جنگ با
زبان تشنه فریاد می زد، هل من ناصر ینصرنی، نیک می دانست که دیگر کسی به او ملحق نخواهد شد، ولی در
آن لحظات سرنوشت ساز، نگاه حسین(ع) به عرض و طول لشگر دشمن نبود، نگاه حضرت، به
پهنه تاریخ بود، چرا که "کل یوم عاشورا و
کل ارض کربلا"!

وارث آدم تا خاتم اراده کرده بود، این ندایش در تاریخ بماند
که ای آیندگانی که صدایم به گوشتان می رسد، راه حسین، راه نبرد بی امان حق با باطل
است.

اگر دیروز جسم پاک امام حسین در وسط معرکه افتاده بود و هر
ناکس، با هر چه داشت، می زد تا بعد بگوید من هم سهیم بودم، امروز دین امام حسین در
وسط معرکه است و هرکس هر چه دارد می زند تا بگوید من هم سهمی از این غنایم دارم،
امروز از داعش و سلطنت طلب ها تا کشکول به دستان و منادیان معنویت های کاذب و تا منافقین
و مافیای مواد مخدر همه و همه در این کارزار به دنبال خاموش کردن شمع انقلاب
اسلامی ایران در این دنیای جاهلیت مدرن هستند و اینک صوت دلنشین امام حسین علیه
السلام از هر دوره ای رساتر به گوش  می رسد
که فریاد برآورده: هل من ناصر ینصرنی؟! ... لبیک یا حسین!

حجت الاسلام والمسلمین علی ارجمند
عین الدین، مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان جهاد کشاورزی استان البرز